شخصی را به جهنم می بردند...
در راه برمیگشت و به عقب خیره می شد...
ناگهان خدا فرمود:او را به بهشت ببرید!!!
فرشتگان پرسیدند:چرا؟؟؟؟؟؟؟؟
پروردگار فرمود:اوچند بار به عقب نگاه کرد...
او به بخشش من امیدوار بود و من بنده ام را ناامید نمی کنم...!!!

عارفانه

او در مقام یک فقیه معروف شافعی ،« النجم الوهّان فی شرح المنهاج » را در 4 جلد نوشت که تفسیری بر« منهاج الطّالبین » - دستور العمل فقه شافعی توسط نویری – بود ، هم چنین در حدیث ، تفسیر پنج جلدی « الدّیباجه » را در زمینه ی « سنن ابن ماجد » نوشت .

کتاب « حیاه الحیوان الکبری » 0 کتاب جامع در زمینه زندگی حیوان ها ) اثر معروف او در جانور شناسی است ، که در واقع یک دائره المعارف حجیم فرا جانوری است و به تعداد زیادی از حیوان ها ، به صورت الفبایی ، می پردازد . این مقالات از لحاظ حجم متفاوتند .

برخی از حیوان ها ، به صورت الفبایی ، می پردازد . این مقالات از لحاظ حجم متفاوتند .برخی مانند یک رساله ی کامل ، طولانی است و برخی به چند خط محدود می شود . زیر هر مقاله ، اطلاعات به این ترتیب داده شده است :

1-    نام حیوان و خصوصیات های دستوری و لغوی آن .

2-    توصیف حیوان

3-    آداب ورسوم در رابطه با حیوان ها .

4-    سئوالهای شرعی و استفاده مشروع و نا مشرع از هر حیوان برای غذا و اهداف دیگر .

5-    ضرب المثلهای مربوط به حیوان ها .

6-    خصوصیات هایپزشکی و خصوصیات های دیگر بخش های مختلف حیوان .

7-    پنهان سازی و تلاش حیوانات برای دفع و فرار از خطر ها .

8-    تعبیر خواب ؛ یعنی اگر آن حیوان در خواب دیده شود ، چه تعبیری دارد .

9-    اثر دمّیری محبوبیت زیادی یافت و در قاهره و انگلستان بارها به چاپ رسید .

ابوالبقا کمال الدین دمیری (808-742 ه.ق )

محمد بن موسی بن عیسی بن علی دمیری در سال 742 ه. ق در قاهره متولد شد . او نزد فقیه بزرگ شافعی ، سبکی ، و معلمان دیگر آمورزش دید و در فقه ، حدیث ، تفسیر قرآن و ادبیات دانش کسب کرد . وی بعد از آن در الأزهر به معلمی پرداخت و مطالعات وسیعی را در زمینه ی جانوران انجام داد . او بعد از عمری تعلیمی و تدریس در سال 808 ه .ق از دنیا رفت و در قبرستان صوفی ، در کنار «جامع سعید السداء» دفن شد .

عارفانه

پشت چراغ قرمر پسرك با چشماني معصوم ودستاني كوچك گفت:چسب زخم نميخواهيد؟

پنج تا صدتومن،

آهي كشيدم و با خود گفتم: تمام چسب زخمهايت را هم كه بخرم نه زخمهايمن خوب ميشود

نه زخمهاي تو...

رشته ی علمی: ستاره شناسی

ابواسحاق ابراهیم بن اسماعیل بن اجدابی، در پایان قرن چهارم ه.ق در اجدابیه که پانزده منزل با طرابلس (لیبی) فاصله داشت، به دنیا آمد و حدود سال 470 ه.ق وفات یافت. او عالمی صاحب نام و صاحب کتاب های مختلفی در زمینه ی انساب، علم بدیع و غیره بود، « الازمنه و الانوار » مشهورترین اثر اوست.

معارف و فرهنگ سنتی عرب های بدوی و ساکنان صحرا درباره ی طلوع و غروب ماه و ستارگان که با تغییرات جوی و فصلی و همچنین کشاورزی پیوند خورده است، بعد ها توسط زبان شناسان مسلمان و ادیبان در کتابهایشان تدوین شد. این موارد به عنوان ازمنه و انواء شناخته شد، در این میان کتاب هایی که باقیمانده و مشهورتر است عبارتند از: کتاب الانواء از ابن قتیبه دینوری، کتاب الانواء از ابوالحسن قرطبی، کتاب الانواء از ابن عاصم و کتاب الانواء از اجدابی.

« انواء » به طور سنتی به گفتن زمان شب، به وسیله ی 28 منزل قمری و تخمینی سرانگشتی از فصول به وسیله ی طلوع شمسی یا غروب کیهانی می باشد. با تدوین آنچه در این زمینه در دسترس بود، اطلاعات قابل ملاحظه ای از مشاهده های علمی، مقدمات ستاره شناسی، جغرافیای فیزیکی و تقویم کشاورزی به دست آمد.

اثر اجدابی یکی از آخرین کتاب ها در زمینه ی « علم انواء » می باشد، دانشی مربوط به منازل ماه و اولین پیدایش نور هر منزل و هر ماه قمری، یعنی دانشی که پدیده های وابسته به هواشناسی و نیز وقایع زمینی را پیش بینی می کرد. این دانش نسل ها حفظ شد و پیشرفت ستاره شناسی را بنیان نهاد.