این وبلاگ در نظر دارد با شرح خلاصه ای از زندگی نامه ی بزرگان و دانشمندان مسیر علمی تاریخ دوستان و علم دوستان را به این گزینه معطوف بگرداند. امید آن داریم که قدم کوچکی به این منظور برداشته باشیم. انشاءالله

دانلود رایگان پروژه های آماده دانشجویی در وبلاگ زیر:

www.collegeprozhe.mihanblog.com

شخصی را به جهنم می بردند...
در راه برمیگشت و به عقب خیره می شد...
ناگهان خدا فرمود:او را به بهشت ببرید!!!
فرشتگان پرسیدند:چرا؟؟؟؟؟؟؟؟
پروردگار فرمود:اوچند بار به عقب نگاه کرد...
او به بخشش من امیدوار بود و من بنده ام را ناامید نمی کنم...!!!

عارفانه

او در مقام یک فقیه معروف شافعی ،« النجم الوهّان فی شرح المنهاج » را در 4 جلد نوشت که تفسیری بر« منهاج الطّالبین » - دستور العمل فقه شافعی توسط نویری – بود ، هم چنین در حدیث ، تفسیر پنج جلدی « الدّیباجه » را در زمینه ی « سنن ابن ماجد » نوشت .

کتاب « حیاه الحیوان الکبری » 0 کتاب جامع در زمینه زندگی حیوان ها ) اثر معروف او در جانور شناسی است ، که در واقع یک دائره المعارف حجیم فرا جانوری است و به تعداد زیادی از حیوان ها ، به صورت الفبایی ، می پردازد . این مقالات از لحاظ حجم متفاوتند .

برخی از حیوان ها ، به صورت الفبایی ، می پردازد . این مقالات از لحاظ حجم متفاوتند .برخی مانند یک رساله ی کامل ، طولانی است و برخی به چند خط محدود می شود . زیر هر مقاله ، اطلاعات به این ترتیب داده شده است :

1-    نام حیوان و خصوصیات های دستوری و لغوی آن .

2-    توصیف حیوان

3-    آداب ورسوم در رابطه با حیوان ها .

4-    سئوالهای شرعی و استفاده مشروع و نا مشرع از هر حیوان برای غذا و اهداف دیگر .

5-    ضرب المثلهای مربوط به حیوان ها .

6-    خصوصیات هایپزشکی و خصوصیات های دیگر بخش های مختلف حیوان .

7-    پنهان سازی و تلاش حیوانات برای دفع و فرار از خطر ها .

8-    تعبیر خواب ؛ یعنی اگر آن حیوان در خواب دیده شود ، چه تعبیری دارد .

9-    اثر دمّیری محبوبیت زیادی یافت و در قاهره و انگلستان بارها به چاپ رسید .

ابوالبقا کمال الدین دمیری (808-742 ه.ق )

محمد بن موسی بن عیسی بن علی دمیری در سال 742 ه. ق در قاهره متولد شد . او نزد فقیه بزرگ شافعی ، سبکی ، و معلمان دیگر آمورزش دید و در فقه ، حدیث ، تفسیر قرآن و ادبیات دانش کسب کرد . وی بعد از آن در الأزهر به معلمی پرداخت و مطالعات وسیعی را در زمینه ی جانوران انجام داد . او بعد از عمری تعلیمی و تدریس در سال 808 ه .ق از دنیا رفت و در قبرستان صوفی ، در کنار «جامع سعید السداء» دفن شد .

عارفانه

پشت چراغ قرمر پسرك با چشماني معصوم ودستاني كوچك گفت:چسب زخم نميخواهيد؟

پنج تا صدتومن،

آهي كشيدم و با خود گفتم: تمام چسب زخمهايت را هم كه بخرم نه زخمهايمن خوب ميشود

نه زخمهاي تو...

رشته ی علمی: ستاره شناسی

ابواسحاق ابراهیم بن اسماعیل بن اجدابی، در پایان قرن چهارم ه.ق در اجدابیه که پانزده منزل با طرابلس (لیبی) فاصله داشت، به دنیا آمد و حدود سال 470 ه.ق وفات یافت. او عالمی صاحب نام و صاحب کتاب های مختلفی در زمینه ی انساب، علم بدیع و غیره بود، « الازمنه و الانوار » مشهورترین اثر اوست.

معارف و فرهنگ سنتی عرب های بدوی و ساکنان صحرا درباره ی طلوع و غروب ماه و ستارگان که با تغییرات جوی و فصلی و همچنین کشاورزی پیوند خورده است، بعد ها توسط زبان شناسان مسلمان و ادیبان در کتابهایشان تدوین شد. این موارد به عنوان ازمنه و انواء شناخته شد، در این میان کتاب هایی که باقیمانده و مشهورتر است عبارتند از: کتاب الانواء از ابن قتیبه دینوری، کتاب الانواء از ابوالحسن قرطبی، کتاب الانواء از ابن عاصم و کتاب الانواء از اجدابی.

« انواء » به طور سنتی به گفتن زمان شب، به وسیله ی 28 منزل قمری و تخمینی سرانگشتی از فصول به وسیله ی طلوع شمسی یا غروب کیهانی می باشد. با تدوین آنچه در این زمینه در دسترس بود، اطلاعات قابل ملاحظه ای از مشاهده های علمی، مقدمات ستاره شناسی، جغرافیای فیزیکی و تقویم کشاورزی به دست آمد.

اثر اجدابی یکی از آخرین کتاب ها در زمینه ی « علم انواء » می باشد، دانشی مربوط به منازل ماه و اولین پیدایش نور هر منزل و هر ماه قمری، یعنی دانشی که پدیده های وابسته به هواشناسی و نیز وقایع زمینی را پیش بینی می کرد. این دانش نسل ها حفظ شد و پیشرفت ستاره شناسی را بنیان نهاد.

عارفانه

شيشه اي مي شکند...

يک نفر مي پرسد...

چرا شيشه شکست؟

مادر مي گويد:شايد اين رفع بلاست.

يک نفر زمزمه کرد...

باد سرد وحشي مثل يک کودک شيطان آمد.

شيشه ي پنجره را زود شکست.

کاش امشب که دلم مثل آن شيشه ي مغرور شکست,

عابري خنده کنان مي آمد...

رشته ی علمی: پزشکی

علی بن ابی الحزم قدسی مشهور به ابن نفیس ، در اولین دهه ی قرن ششم ه. ق در دمشق به دنیا آمد . خانواده او از ده قرش ، در ماوراءالنهّر بود و از این رو لقب او قرشی است . او طب را در دمشق ، در بیمارستان نوری آموخت . معلم مشهورش ، مهذّب – الدین دخور ، پزشک بزرگ سوریه و مصر بود . ابن نفیس پس از تکمیل مطالعاتش به قاهره رفت و مشغول حرفه ی پزشکی شد . او اولین فردی بود ، که بیمارستان ناصری رفت . پس از آن ، هنگامی که بیمارستان منصوری توسط سلطان مملوک منصو قلان تأسیس شد ، به عنوان سر پزشک آن جا منصوب شد و تا سال 686 ه ق ؛ یعنی تا زمان مرگش ، آن مقام را به عهده داشت و کتاب ها و دارایی اش را به عنوان امانت ، به بیمارستان منصوری هدیه کرد .

ابن نفیس علاوه بر طب ، معلم برجسته حقوق در جامع مسروریّه ، در قاهره بود و در سیره ، حدیث ، فلسفه ، منطق ، دستور زبان و علم بدیع ماهر بود . ابن نفیس رساله ای در زمینه ی سیره ی پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلم ) ، تفسیری بر (( الهدایة )) ابن سینا در منطق و افسانه فلسفی (( فضل بن ناطق )) را در قیاس با (( حیّ بن یقظان )) ابن طفیل نوشت . ابن نفیس کتاب (( الشّامل فی الطّب )) را در سی سالگی نوشت ، که شامل تکنیک های جراحی است و شخصیت او را به عنوان یک جرّاح ماهر آشکار می سازد . در این کتاب هم چنین ، رابطه ی بین بیماران ، جرّاح و پرستاران توضیح داده شده است . کتاب (( المهذّب فی الطّب )) زمینه چشم پزشکی و (( المختار من الأغذیه )) در زمینه رژیم غذایی از آثار وی بود .

 پس در ثبت تجربه ها ، نظرها و قیاس هایش بیش از کاربرد منابع شهرت داشت . خود را با این کلمه ها توضیح می دهد : (( در تعیین استفاده ی هر عضو ، ما در بررسی های دقیق تأیید شده و تحقیق صریح ، متکی هستیم و این که عقاید و عقاید پیشینیان یا مخالف آن است را در نظر نمی گیریم )).

ابن نفیس در زمینه ی (( القانون ))، کتاب بزرگ ابن سینا ، دو اثر نوشت ، کتاب ((موجز )) که خلاصه آن بود و کتاب (( شرح تشریح القانون )) که تفسیری بر آناتومی در 20 جلد بود . در تفسیرش ، برای اولین بار مفهوم روشنی از گردش خون نمایش داد ( خیلی قبل از آن که ویلیام هاروی ، در سال 1659 میلادی این کار دهد ) ، ولی این کشف بزرگ ابن نفیس ، به متن تفسیر او محدود شد ، تا این که 1924 میلادی دکتر محی الدین طّطاوی آن را دوباره کشف کرد .

ابن نفیس هم چنین ، توضیح آناتومی و فیزیو لوژی عمومی اش را مستقلاً و بدون هیچ مستقیمی با (( القانون )) ابن سینا ارائه کرد . وی از راه مطالعه ، تجربه و مشاهده ی نتیجه گرفت ، خون غلیظی که از جگر می آید ، در سیاهرگ بزرگ تصفیه می شود و از طریق سرخرگ ریوی ضربان دار ، به ریه ها می رود ، ولی مطمئناً با عمل ریوی و سرخرگ ریوی حمایت می شود . او در کتابش با استناد به مشاهداتش و تحلیل ریه ی خود را اثبات کرده و نظرات جالینوس و بعضی دیگر از دانشمندانی که مسأله نظری داشته اند را رد می کند .

   شاعرانه

          خاک پایت بوسه گاهم بود و بس              بر سر راهت نگاهم بود و بس

          ای نگاهت تکیه گاه خستگی                    عشق تو تنها گناهم بود و بس . . .

رشته علمی : فیزیک نور ، ریاضیات ، هندسه ، ستاره شناس ، طبیب و ...

ابو علی حسن بن هیثم که در مغرب زمین به (( الهازن )) مشهور است ، در بصره متولد شد و همان جا ریاضیات و علوم دیگر را آموخت . او در مصر ، تحت عنوان (( حکیم )) شهرت یافت و در سال 430 ه. ق یا کمی بعد از آن در قاهره وفات یافت . او اولین فیزیکدان بزرگ و بزرگ ترین محقق چشم پزشک در تاریخ علم بود . مشهور است که او دویست کتاب در زمینه ی ریاضیات ، فیزیک ، ستاره شناسی و پزشکی نوشته است . او در ریاضیات و فیزیک سهم مهمّی  داشت . او یک مشاهده گر دقیق و با تجربه و یک نظریه پرداز بود . وی به عنوان یک پزشک ، بر آثار ارسطو و جالینوس تفسیر نوشت و نیز ، تعدادی رساله در زمینه ی علم هندسه به رشته ی تحریر در آورد ، که از آن ها در مطالعه اش در زمینه ی فیزیک نور استفاده کرد .

ابن هیثم در زمینه فیزیک نور و موضوع های مربوط به آن از قبیل : پدیده جوّی ، آثار زیادی نوشت . اثر اصلی او ، کتاب (( المناظر )) ( فرهنگ جامع فیزیک نور ) است ، که بر دانشمندان غرب ( بیکن ، کپلر ) تأثیر زیادی داشت . این اثر ، در زمینه ی استفاده از روش تجربی در تحقیقات علمی و تئوریک ، پیشرفت زیادی محسوب می شود . توانایی ابن هثیم در پزشکی و فیزیک نمایان است . او با مطالعه ی آناتومی و فیزیولوژیکی چشم شروع  می کند ، عملکرد چشم را از عصب چشمی در مغز تا خود چشم دنبال می کند و بخش های مختلف آن ، مانند : عنبیّه رابط ، قرنیه چشم و عدسی ها را با اشاره به نقش هریک در بینایی ، ماهرانه توصیف می کند . او همچنین ، رابطه ی درونی مختلف چشم را نشان می دهد و این که چشم ، به عنوان یک و دستگاه شکننده ی نور ، در روند بینایی عمل می کند .

ابن هثیم مثل ابن سینا و دیگر دانشمندان مسلمان ، معتقد نبود که اشعّه ها از چشم به می رسد ، بلکه اعتقاد داشت که در فرایند بینایی ، اشعّه های نور از شی ء را رد کرد .

معتقد بودند که چشم ، تصاویر اشیاء گوناگون را با تابش پرتو نور ، به نقاط خاصّی . ابن هثیم ثابت کرد ، که در غلم بینایی ، فرآیند برعکس است و بنابراین ، اساس را بنیان نهاد . دستور کار او چنین بود : این پرتو نور نیست که از چشم بر می خیزد و به شی ء  می رسد و موجب دیدن می شود ، بلکه شکل شی ء مشاهده شده به چشم می رسد و توسط عدسی ها منتقل می گردد . بنابراین ، او با مطرح کردن این که لنز چشم بخش حسّاسی است ، نسبت به پیشینیانش ، نظریه ی بسیار دقیق تری بینایی ارائه داد . او علمی را پایه گذاری کرد که سر انجام ، به کشف لنز های بزرگ ایتالیا منجر شد .

ابم هثیم در مطالعه فیزیک نور ، از علم هندسه به طور وسیع استفاده کرد . اثر او در فیزیک نور ، یکی از قدیمی ترین گزارش های علمی شکست نور و شامل یک راه برای یافتن نقطهی کانونی آینه مقعر است . دانش ریاضی دقیقش ، او را که نظریه های انقلابی ای در موضوع هایی از قبیل : حلقه ی نور ، رنگین  ، سایه ها در زمینه ی آینه ها کروی و سهمی وار ارائه کند . جداول او با متناظر تابش و شکست ، نوری را که از یک واسطه به واسطه ی دیگر می رسد ، دهد که او چگونه قانون نسبت سینوس ها را برای هر جفت واسطه ی معیّن که بعد ها توسط جاهلین و مغرضین و تحریف کنندگان تاریخ علم غربی نسبت داده شد .

ابن هثیم شفق را بررسی کرد ، آن را شکست نور ربط داد و گفت : (( غروب هنگامی روی می دهد که خورشید نوزده درجه پایین تر از خط افق باشد )) ، امروزه عدد قابل قبول هجده درجه مشخص شده است .

 عارفانه

بی نهایت است و لامکان و بی زمان اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدرآرزوی تو گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا می شود

ملاصدرا